De eerst gekende functie van het gebouw leid ons naar begin 1900. Toen was er een boutenfabriek gevestigd.

Omstreeks 1930 is het pand deel beginnen uitmaken van het tabaksverleden van de streek rond de Semois, waarvan de overgebleven tabaksdrogerijen nog steeds getuigen zijn.

De familie Denoncin, gekend van hun tabaksplantages en fabrieken, komen zich nadat een brand hun gebouwen in Bohan heeft verwoest vestigen in Vresse.

De watermolen deed dienst om de machines aan te drijven om de tabak te hakken. De kanalen om het water van de Rau Ruaumoulin af te leiden en het rad in beweging te zetten bevinden zich nog naast het hotel.

Nadien heeft het gebouw nog dienst gedaan als opslagplaats voor tabak van de firma Welle.

Op dit ogenblik is L' Eau Vive een gezellig hotel met 28 kamers en 5 chalets waar we hebben getracht om de authentieke elementen te behouden.